تقدیم به شهدای علمی کشور
تقدیم به ” الراسخون فی العلم ” … .
دیگر چه فرق می کند آبی، کبود، سرخ؟
وقتی شده است هرچه که بود و نبود، سرخ
گفتن از آتش پر پروانه، ساده است
باید نوشت از دل خونین دود ، سرخ
سیر و سلوک ما به “ثریا” رسیدن است
دیبای عزمِ راسخِ کشف و شهود، سرخ
باید به لاله زار، نماز اقتدا کنیم
تکبیر لاله، سرخ؛ رکوع و سجود، سرخ
داغی نشانده اند دوباره به لاله زار
بالاتر از سیاه و سپید و کبود، سرخ!
ما خو نکرده ایم به دشت سپید یاس
تا تارهایمان همه سبزند و پود، سرخ
پرواز ، شعر هر شب و روز پرنده هاست
شاعر سرود: روشن و روشن سرود: سرخ… .
دیدگاهتان را بنویسید