تقدیم به شهید مصطفی احمدی روشن
پیشکشی ناقابل
به کاروان شهدای انقلاب
و به یاد شهید مصطفی احمدی روشن
که با خون خود راه سید الشهدا در تاریخ ادامه دادند
دست تبر رسید و درختی بریده شد
روحی جدید بر تن جنگل دمیده شد
هر چند استوار ولی باز کوه پیر
زخمی عمیق خورد، کمی هم خمیده شد
رازی است در میان درختان که سیب سرخ
وقتی رسیده شد که غریبانه چیده شد
گفتند:«در غروب هوا سرخ می شود»
گفتیم در جواب:«چرا پس سپیده شد؟»
ما مرغ حق، جهان هم خوابند گوش کن
از ناله های ماست که خونی چکیده شد