حالا نوبت لشگر ١۴ امام حسین بود
که در میان طغیان آب و بارش بی امان باران
و حجم شدید آتش دشمن حماسه آفرینی کند رمز یازینب بود
آن شب آنجا کربلایی بپا بود و سربازانی که عاشوراییان زمانشان بودند
و شیفتگان مکتب حسین بن علی علیه السلام که حالا دویرج فرات شده بود اما نه آرام که وحشی
و طوفانی بچه ها بودند و رودخانه دویرج که دوباره نا آرام شده بود
و بارانی که بی امان میبارید و دشمنی که با تمام قوا آتش و گلوله بود
که انگار نذر کرده بود ببارند فریادهای یا زینب یا حسین یا زهرای
بچه ها در میان امواج خروشان آب می پیچید و آرام آرام گم میشد هرکس در پی راهی بود
تا از این دریای مواج بگذرد آنهایی را که آب توانست به آغوش خود کشید و مُحرمی شان کرد
اما آنهایی که از آب و باران و آتش گذشتند تازه ابتدای نبردشان بود
روایتگر محمد احمدیان
پاسخی بگذارید